Başarıyı Neden Paylaşamıyoruz?
Nedeni: Kıskançlık Duygusu
Kıskançlık hepimizin doğasında var. Çok yaygın bir duygu.Aile içinde başlıyor, okul ve iş hayatındada kendini gösteriyor.
iş yerinde, işe yeni başlayanlar, ödüllendirilenler, terfi edenler, yeni projelerde görev alanlar, eğitime gönderilenler, yöneticilerle veya işverenlerle yakın iletişim içinde olanlar, enerjisi ve potansiyeli yüksek olanlar kıskanılıyor. işyerinde adil davranılmadığı düşüncesi ise kıskançlığı, öfkeyi ve dedikoduları arttırıyor.
Eşitsizlik yapıldığı ve adaletli davranılmadığı düşüncesi ile, kıskançlık duyulan kişlerin başarıları,
- Yönetime, işverene yakınlığa,
- Çekici bir bayansa, dış görünüme,
- Fikir ve önerilerine önem verilmesine,
- Yüksek ücret almasına, çalışma saatlerinin az olmasına, çalışma ortamı ve şartlarının daha iyi olmasına,
- Birlikte çalıştığı, ast ve üstlerinin eğitimli, iletişimi güçlü, sorumluluk alabilen kişilerden oluşmasına,
bağlanıyor.
Eşitsizlik yapıldığı, adaletli davranılmadığı düşüncesinin oluşturduğu kıskançlık duygusunun verdiği zararlar:
- Kıskançlık duyan kişi, iş yerinden soğur ve yer aldığı ekibin başarısız olması için iş akışında gecikmelere, bilgi paylaşmamaya, kararların etkin alınmamasına, çalışma arkadaşları ile çatışmalara neden olur.
- Kendisini kıyaslar, kendisini kıyasladığı kişi ve kişilere karşı öfke duyar, zarar vermek ister, dedikodu yapar, depresyona bile girebilir.
- Çalışma ortamında, tüm çalışanlar arasında şikayetler ve musuzluk artar, sonuçta işten ayrılmalar artar.
- Çalışanlar arası güveni sarsılır, güven ortamı sağlanmadığı zaman verimlilik düşer.
Ne yapmalıyız?
İş barışı, işverenle çalışanlar arasında uyum, saygı ve güven ortamına denilmektedir. Adaletli insan kaynakları süreçlerinin ve sistemlerinin olması, şirkette çalışanı çalışmayandan ayıracak, herkes tarafından kabul edilen, çalışanlar arasında adalet duygularını sağlamlaştıracak sistemlerin olması gerekir.